Okres świąteczny - godziny otwarcia

Grudniowe nowości

Polecamy dziś nasze nowe grudniowe nabytki - kilkadziesiąt książek...

Pełne zestawienie nowości z grudnia 2016 roku pod tym LINKIEM.

Galeria "Pod Czytającym Aniołem"

Od 4 grudnia można u nas zobaczyć nowe prace w galerii "Pod Czytającym Aniołem".
Tym razem swoje prace zaprezentowali uczniowie Gimnazjum nr 2 im. Jana Pawła II w Chorzowie.

 

Święta tuż, tuż...

Sobota pracująca

Zaproszenie na miejską konferencję w Chorzowie

Pełna informacja oraz program konferencji pod tym LINKIEM.

Konsultacje dla nauczycieli

Sobota pracująca

Informacja

IBUK LIBRA

Zapraszamy do nieodpłatnego korzystania z publikacji w formie elektronicznej dostępnych na platformie IBUK LIBRA. Do 14 października 2017 roku dostępnych jest ponad 100 darmowych książek.
Warunkiem skorzystania z tej oferty jest pobranie na miejscu w bibliotece kodu PIN.

Lista tytułów dostępnych książek od 15.10.2016 do 14.10.2017.

Informacje techniczne oraz zasady korzystania.

Kod PIN - instrukcja.

Ankieta

Zapraszamy do wypełnienia ankiety!!!

W dniach od 17 października do 18 listopada 2016 r. nasza biblioteka bierze udział w ogólnopolskim badaniu ankietowym, które pozwoli poznać stopień satysfakcji czytelników z usług biblioteki.
Badanie prowadzone jest w ramach projektu „Analiza Funkcjonowania Bibliotek Pedagogicznych” (AFBE), który realizowany jest przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich przy współpracy Konferencji Dyrektorów Bibliotek Pedagogicznych.
Ankietę można wypełnić w siedzibie biblioteki.
Ogólnopolskie wyniki zostaną zaprezentowane podczas Kongresu IFLA we Wrocławiu.

Serdecznie Państwa zapraszamy do wzięcia udziału w badaniach.

Agnieszka Osiecka - w 80. rocznicę urodzin

Agnieszka Osiecka - poetka, pisarka, reżyserka, dziennikarka. Autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek, skeczy i utworów scenicznych. Urodziła się 9 października 1936 roku w Warszawie, gdzie też zmarła 7 marca 1997 roku.

Agnieszka Osiecka ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim (1956). Jako reporterka debiutowała w dzienniku "Głos Wybrzeża" (1954). Podczas dalszych studiów, na Wydziale Reżyserii Filmowej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi (1957-1962), pisała recenzje z filmów do "Sztandaru Młodych" oraz nakręciła dziewięć etiud filmowych, w tym dokument "STS 58" (1959) poświęcony Studenckiemu Teatrowi Satyryków, z którym była związana w latach 1954-1972 - pisząc dla niego około 160 utworów. Współpracowała z wieloma pismami, między innymi z "Nową Kulturą", "Po Prostu". Pisała później również w "Literaturze", "Kulturze" i "Polsce".

W latach 1963­1969 była redaktorką Polskiego Radia. Prowadziła w nim Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Współpracowała także z Kabaretem Olgi Lipińskiej i kabaretem Pod Egidą.

W latach 1994–1996 współpracowała z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i piosenki. Od 1997 jest patronką tego teatru. Co roku odbywają się w nim półfinałowe koncerty konkursu na interpretację piosenek Agnieszki Osieckiej pod nazwą Pamiętajmy o Osieckiej. Prócz tego jej imieniem nazwano studio Programu III Polskiego Radia, gdzie odbywają się prestiżowe koncerty polskich i zagranicznych gwiazd.

 Agnieszka Osiecka napisała około 2000 piosenek, wydanych m.in. w tomach:
- Kolory (1963);
- Wyszłam i nie wróciłam (1969);
- Listy śpiewające (1971);
- Sztuczny miód (1977);
- Żywa reklama (1985);
- Śpiewające piaski (1989);
- Opisanie szopki (1991).

Bibliografia publikacji Agnieszki Osieckiej 

oraz prac jej dotyczących dostępnych w naszej bibliotece:

Agnieszka Osiecka - zestawienie bibliograficzne.

Szkolenia dla nauczycieli "Awans zawodowy"

Dzień Edukacji Narodowej - informacja

Zaproszenie na szkolenie

Informacja

Narodowe Czytanie "Quo vadis"

5 września 2016 roku – w ramach ogólnopolskiej akcji „Narodowe Czytanie „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza” - gościliśmy w naszej bibliotece uczniów Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących nr 1 im. Wojciecha Korfantego w Chorzowie. 

Na wstępie spotkania przestawiono uczniom krótkie streszczenie „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza oraz omówiono tło historyczne powieści. Następnie czytaliśmy wybrane fragmenty „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza oraz dyskutowaliśmy o projekcie "Narodowe Czytanie" i czytelnictwie młodzieży. Uczniom przekazano zestawienie bibliograficzne dotyczące Henryka Sienkiewicza oraz krótką notkę biograficzną o pisarzu.

Ostatnią częścią spotkania było zwiedzanie wystawy dotyczącej życia i twórczości Henryka Sienkiewicza, przygotowaną z okazji „Narodowego Czytania”.

Sobota pracująca

Narodowe Czytanie 2016

Zapraszamy do słuchania i czytania fragmentów "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza.

Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. J. Lompy w Katowicach Filia w Chorzowie zaprasza do wzięcia udziału w Narodowym Czytaniu, które odbywa się po raz kolejny pod patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W tym roku będzie możliwość wysłuchania i czytania fragmentów "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza.

Ponadto będzie można się zapoznać z wystawą książek poświęconą Henrykowi Sienkiewiczowi.

Spotkanie odbędzie się w poniedziałek 5 września 2016 r. o godz. 11.00 w Czytelni Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Katowicach Filii w Chorzowie.

Serdecznie zapraszamy.

 

Więcej o projekcie:

http://www.prezydent.pl/kancelaria/narodowe-czytanie/nc2016/o-projekcie

Gustaw Morcinek

Dziś przypada 125-ta rocznica urodzin Gustawa Morcinka - pisarza związanego ze Śląskiem, nauczyciela, działacza publicystycznego i posła na Sejm PRL I kadencji (1952–1956).

Gustaw Morcinek przyszedł na świat 25 sierpnia 1891 r. w Karwinie na Śląsku Cieszyńskim (kiedyś miejscowość ta należała do Austro- Węgier, obecnie znajduje się na terenie Czech.) Naprawdę miał na imię Augustyn. Gdy miał zaledwie roczek, zginął jego ojciec, więc matka wychowywała go i utrzymywała dom samotnie.
Ukończył szkołę ludową w Karwinie, a następnie, jako szesnastolatek, rozpoczął pracę w kopalni. Trzy lata później górnicy zebrali pieniądze na jego dalszą edukację, więc mógł uczęszczać do nauczycielskiej szkoły ludowej w Białej. Ukończył ją w 1914 r. Podczas I wojny światowej został powołany do wojska. Rok po wojnie rozpoczął pracę jako nauczyciel w Skoczowie (w tej miejscowości znajduje się obecnie muzeum biograficzne pisarza).
Debiutował w 1918 artykułem "Wspomnienia z przewrotu" w listopadzie 1918 r. zamieszczonym w „Dzienniku Cieszyńskim”; z początkiem lat 20. Morcinek dalej publikował tam swoje artykuły, a także angażował się w redakcji „Zarania Śląskiego” (1920–1931). Jednakże najważniejsze utwory napisał na przełomie lat 20. i 30., zostając jedynym znaczącym śląskim, polskojęzycznym, prozaikiem okresu międzywojennego.
W latach 1936-1939 przebywał za granicą, we Francji, Włoszech, Austrii, Niemczech i Danii. Krótko przed wybuchem II wojny światowej powrócił do kraju. 1 września 1939 r. wyjechał do Lwowa. Na przełomie września i października wrócił do kraju, do Skoczowa. 6 października został aresztowany przez gestapo za przedwojenną działalność antyniemiecką. Lata 1939- 1945 spędził w kilku hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Mógł się uwolnić podpisując volklistę, ale stanowczo odmówił.
W listopadzie 1946 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Katowicach. Nowe władze były mu przychylne, lecz jego nowe książki cieszyły się już mniejszym uznaniem.
Odwdzięczył się władzy za przychylność wstępując w szeregi PZPR. Był posłem do sejmu PRL 2 kadencji. Po śmierci Stalina w 1953 r. opowiadał się za propozycją Bieruta- zmianą nazwy Katowice na Stalinogród. Spotkało się to z bardzo nieprzychylną reakcją katowiczan, wcześniej bardzo lubiących pisarza.
Zmarł 20 grudnia 1963 r. w Krakowie.

Ważniejsze książki Gustawa Morcinka to:
Byli dwaj bracia (1928),
Serce za tamą (1929),
Wyrąbany chodnik (1931–1932),
Narodziny serca (1932),
Łysek z pokładu Idy (1933),
Śląsk (1933),
Chleb na kamieniu (1932),
Inżynier Szeruda (1937),
Listy spod morwy (1945),
Ludzie są dobrzy (1946),
Wyorane kamienie (1946),
Dwie korony. Rzecz o ojcu Maksymilianie Maria Kolbe (1948),
Uśmiech na drodze (1948),
Pokład Joanny (1950),
Ondraszek (1953),
Jak górnik Bulandra diabła oszukał (1958),
Siedem zegarków kopidoła Joachima Rybki (1960),
Przedziwne śląskie powiarki (1961).
(źródło: wikipedia.pl)

Pod tym linkiem można się zapoznać z bibliografią 

publikacji autorstwa Gustawa Morcinka i pozycji wydawniczych jemu poświęconym.

Okres wakacyjny

Informacja

Słownik PWN Oxford na IBUK Libra

W dniach 9 - 30 czerwca br. poprzez platformę IBUK libra można bezpłatnie skorzystać z dostępu do testowej wersji słownika angielsko-polskiego i polsko-angielskiego PWN Oxford (konieczne jest zalogowanie się użytkownika do swojego konta na platformie, również w siedzibie biblioteki).

Zapraszamy do skorzystania. Kod IBUK Libra można otrzymać u nas w bibliotece. 

Instrukcja skorzystania ze słownika OXFORD:
http://www.chorzow.pbw.katowice.pl/Oxford.pdf

Słownik PWN Oxford to największy słownik angielsko-polski i polsko-angielski, nagrodzony Europejskim Medalem Business Centre Club, a w nim:
- 1 000 000 angielskich i polskich jednostek leksykalnych znaczeń, wyrazów, typowych połączeń wyrazowych, frazeologizmów i idiomów;
- liczne terminy specjalistyczne z około 100 różnych dziedzin, takich jak handel, ekonomia, ubezpieczenia, ekologia, telekomunikacja, reklama, zarządzanie, farmakologia, transport, psychologia, socjologia;
- słownictwo o różnym zabarwieniu stylistycznym i emocjonalnym, od wyrażeń książkowych i oficjalnych, przez humorystyczne i przenośne, po potoczne, a nawet obraźliwe i slangowe,
brytyjska i amerykańska wymowa haseł;
- trafne tłumaczenia, doprecyzowane tzw. dyrektywami wyboru (typowe podmioty, dopełnienia, wyrazy określane);
- rozróżnienie angielskich odpowiedników ze względu na zakres stosowania (brytyjska, amerykańska, australijska, kanadyjska odmiana języka);
- bardzo bogaty materiał przykładowy, którego źródłem były teksty językowe współczesnej angielszczyzny (British National Corpus) i polszczyzny (Korpus Języka Polskiego PWN);
angielskie czasowniki złożone (tzw. phrasal verbs) wyodrębnione jako osobne, rozbudowane podhasła;
- wyróżnione typograficznie liczne związki frazeologiczne i przysłowia.

Pod Czytającym Aniołem

Od wczoraj nowa ekspozycja w naszej galerii "Pod Czytającym Aniołem". Tym razem prace prezentują uczniowie Szkoły Podstawowej nr 5 w Chorzowie.

Sobota pracująca

Chorzowskie Zeszyty Dydaktyczne 2016

Warsztaty

Serdecznie zapraszamy na warsztaty:

Więcej informacji pod tym LINKIEM.


Ponadto zapraszamy również na spotkanie podsumowujące w ramach sieci współpracy nauczycieli.

Rafał Wojaczek

Dziś mija 45-ta rocznica śmierci Rafała Wojaczka - kontrowersyjnego poety i prozaika, zaliczanego do tzw. grupy poetów wyklętych (poeci zbuntowani przeciw społeczeństwu, outsiderzy przekraczający normy obyczajowe. Typowe elementy biografii poety wyklętego to nadużywanie bądź uzależnienie od alkoholu lub narkotyków, obłęd, popadanie w konflikty z prawem, wczesna, często samobójcza śmierć. Za pierwowzór poety wyklętego uznaje się francuskiego średniowiecznego poetę
François Villona, który prowadził awanturniczy tryb życia).

Rafał Wojaczek urodził się 6 grudnia 1945 roku w Mikołowie i wywodził się ze znanej i poważanej w mieście rodziny. Jego ojciec był nauczycielem gimnazjalnym, matka zaś pracowała w wydawnictwie. Uczył się w liceach ogólnokształcących w Mikołowie, Katowicach-Ligocie i Kędzierzynie-Koźlu - tu zdał maturę w 1963 r. Rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale wkrótce je przerwał i w 1964 przeprowadził się do Wrocławia. Pracował m.in. jako dyspozytor MPO.

W 1965 debiutował w "Poezji" (1965, nr 1) wierszami "Ludzie kładą się spać...", "Martwy sezon", "Mit rodzinny", "Mój pies bardzo przyjemny", "Nasza pani", "On" i "Wiem, kto to jest", opublikowanymi z wprowadzeniem Tymoteusza Karpowicza.

Swoje utwory ogłaszał następnie m.in. w "Odrze", "Poglądach", "Twórczości" i "Tygodniku Kulturalnym". W 1969 ukazał się jego debiutancki tom "Sezon", znakomicie przyjęty przez krytyków. W czasie pobytu we Wrocławiu stopniowo pogrążał się w alkoholizmie i depresji, prowokował otoczenie i wszczynał bójki, wielokrotnie podejmował próby samobójcze. Leczył się przez pewien czas w szpitalu psychiatrycznym. W 1970 ukazał się jego drugi zbiór wierszy "Inna bajka". 

W nocy z 10 na 11 maja 1971 roku zmarł śmiercią samobójczą po przedawkowaniu różnych leków.

Twórczość:
Sezon (1969),
Inna bajka (1970).

Wydania pośmiertne:
Którego nie było (1972),
Nie skończona krucjata (1972),
Utwory zebrane (1976),
Dla M (1977),
Poezje wybrane (1983),
List do nieznanego poety (1985),
Reszta krwi (1999),
Wiersze (1999),
Chodzę i pytam (2002),
Wiersze zebrane (2005),
Sanatorium, Biuro Literackie, Wrocław (2010) - pierwsze pełne wydanie powieści, uzupełnione o fragmenty wyłączone przez cenzurę w 1976 z tomu Utwory zebrane.

Od 1997 r. w dawnym mieszkaniu rodziny Wojaczków mieści się Instytut Mikołowski, który prowadzi działalność literacką i wydawniczą (organizuje m.in. coroczny Ogólnopolski Konkurs Poetycki im. R. Wojaczka).

W 1999 powstał film "Wojaczek" w reżyserii Lecha Majewskiego, z Krzysztofem Siwczykiem w roli głównej.
(źródło: wikipedia.pl; culture.pl)

  

Bibliografia książek autorstwa Rafała Wojaczka oraz publikacji jego dotyczących dostępnych w naszej bibliotece.

Sobota pracująca

Jerzy Kosiński

25 lat temu w Nowym Jorku zmarł śmiercią samobójczą Jerzy Kosiński.

Jerzy Nikodem Kosiński - urodzony jako Józef Lewinkopf 14 czerwca 1933 w Łodzi, zmarł 3 maja 1991 w Nowym Jorku – polsko-amerykański pisarz pochodzenia żydowskiego, piszący w języku angielskim.

Studiował u prof. Józefa Chałasińskiego na Uniwersytecie Łódzkim, gdzie uzyskał dyplom na wydziałach nauk politycznych i historii. Po studiach został asystentem w Instytucie Historii i Socjologii PAN. W 1957 roku wyjechał na stypendium do Stanów Zjednoczonych, gdzie pozostał na stałe. W 1965 roku otrzymał amerykańskie obywatelstwo. Był stypendystą Guggenheima (1967), Forda (1968) i American Academy (1970). Jest absolwentem Columbia University. Wykładał na uniwersytetach Yale, Princeton, Davenport i Wesleyan. Jest laureatem prestiżowej National Book Award (1969), wyróżnienia National Institute of Arts and Letters (1970), Le Prix du Meilleur Livre Etranger (1966) oraz wielu innych. Uhonorowany przez Amerykańską Akademię Sztuki i Literatury. W 1973 został wybrany prezesem amerykańskiego Penclubu, którą to funkcję sprawował przez dwie kadencje. Był prezesem Oksfordzkiego Instytutu Studiów Polsko-Żydowskich.

Był też aktorem (zagrał w filmie Reds z 1981 roku), fotografikiem i scenarzystą filmowym m.in. napisał scenariusz na podstawie własnej powieści "Wystarczy być"; premiera filmu odbyła się w 1980 roku, a główną rolę zagrał Peter Sellers.

Najważniejszą, bo otwierającą mu drogę do kariery i najwybitniejszą jednocześnie powieścią Jerzego Kosińskiego jest napisany w 1965 roku Malowany ptak. To osobliwa książka, wokół której narosło wiele wątpliwości nie tylko co do treści, ale też autorstwa, którego z wielu względów i w tradycyjnym rozumieniu jest pozbawiona. Wraz z Kosińskim, zbyt słabo znającym wówczas angielski, nad tekstem pracowało kilku przynajmniej, mniej albo bardziej świadomych swej roli "redaktorów". Efektem kolektywnego tłumaczenia i niejasnej do końca roli samego "autora" w tworzeniu wersji ostatecznej, jest wyjątkowe pod względem językowym, wybitne dzieło literatury anglojęzycznej.

Powieści Jerzego Kosińskiego:
(w nawiasie podano daty pierwszych wydań anglojęzycznych a poza nawiasem pierwszych wydań tłumaczeń polskich)
Malowany ptak, 1989; (The Painted Bird, 1965)
Kroki, 1990; (Steps, 1968)
Wystarczy być, 1990; (Being There, 1971)
Diabelskie drzewo, 1991; (The Devil Tree, 1973)
Cockpit, 1992; (Cockpit, 1975)
Randka w ciemno, 1992; (Blind date, 1977)
Pasja, 1993; (Passion Play, 1979)
Gra, 1993; (Pinball, 1982)
Pustelnik z 69 Ulicy, 1992; (The Hermit of 69th Street, 1988)

źródło - http://culture.pl/pl/tworca/jerzy-kosinski

Książki autorstwa Jerzego Kosińskiego oraz publikacje 

dotyczące jego życia i twórczości dostępne w naszej bibliotece.

Ciekawostki z naszej biblioteki

Dzisiaj chcielibyśmy zaprezentować najstarszą książkę, która znajduje się w naszej bibliotece.
Jest to 4-tomowe wydawnictwo autorstwa Adama Mickiewicza "Literatura słowiańska wykładana w Kolegium Francuzkiem". Książki te były wydane w 1865 roku.

Mickiewicz, Adam                   
Literatura słowiańska wykładana w Kolegium Francuzkiem przez Adama Mickiewicza / przekł. Felix Wrotnowski . -  Wyd. 3, nowo popr.
T. 1:  Rok pierwszy, 1840-1841 . - 458, [1] s. (sygn. 8539/A)
T. 2: Rok drugi, 1841-1842 . - 325 s. (sygn. 8539/t.2/A)
T. 3: Rok trzeci, 1842-1843 . - 258, [1] s. (sygn. 8539/t.3/A)
T. 4: Rok czwarty, 1843-1844 . - 212, [1] s. (sygn. 8539/t.4/A)

Literaturze słowiańskiej poświęcony był cykl otwartych wykładów, wygłaszanych przez A. Mickiewicza w latach 1840-1844 w College de France i wydanych po raz pierwszy w czterech tomach w przekładzie Feliksa Wrotnowskiego w latach 1842-1845 jako Kurs literatury słowiańskiej wykładanej w Kolegium Francuskim przez Adama Mickiewicza, a cztery lata później opublikowanych także w oryginale francuskim. Teksty te odtworzone zostały ze stenogramów, będących zapisem słów Mickiewicza.
Katedrę literatur słowiańskich w College de France utworzono w 1840 r., a jej objęcie zaproponowano Mickiewiczowi, który był wówczas profesorem literatury łacińskiej w Lozannie. Decyzja o opuszczeniu gościnnej Szwajcarii i rezygnacji z zajęcia wykładowcy, zapewniającego jego rodzinie dobre warunki materialne i perspektywy ustabilizowanej przyszłości, była niełatwa. Poeta jednak uznał, iż przyjęcie prestiżowej paryskiej oferty stanowi jego patriotyczny obowiązek, gdyż pozwoli mu publicznie podnieść sprawę Polski. Nominację na profesora tej uczelni otrzymał 8 września 1840 r., a 22 grudnia wygłosił pierwszy z wykładów. Zwykle odbywały się one dwa razy w tygodniu, we wtorki i czwartki.
W pierwszym kursie, trwającym do 29 czerwca 1841 r., Mickiewicz wygłosił 41 wykładów, przedstawiając słuchaczom zarys historii narodów słowiańskich oraz kształtowania się ich piśmiennictwa od czasów najdawniejszych do wieku XVI, szczególne miejsce poświęcając dziejom i literaturze polskiej. Kurs drugi, trwający od 14 grudnia 1841 r. do 1 lipca 1842 r., obejmował 33 wykłady, poświęcone czasom od XVII do XIX w. Koncentrował się w nich Mickiewicz na sprawach Polski i Rosji oraz stosunków pomiędzy tymi krajami. Mówiąc o literaturze w. XIX, Mickiewicz zatrzymał się nieco dłużej przy twórczości Antoniego Malczewskiego, Stefana Garczyńskiego oraz polskiego filozofa Józefa Marii Hoene Wrońskiego, który głosił idee mesjanizmu narodowego. Właśnie mesjanizm dominował w coraz większym stopniu w wystąpieniach Mickiewicza. Wpływ na to miało przystąpienie poety 1 lipca 1841 r. do grona zwolenników Andrzeja Towiańskiego.
Kursy następne - trzeci i czwarty - stawały się coraz jawniej trybuną, z której Mickiewicz propagował idee towianizmu, popadając z czasem w konflikt z niechętnie na to spoglądającymi władzami francuskimi. W duchu mesjanistycznym interpretował bowiem historię i piśmiennictwo narodów słowiańskich, głosząc ich posłannictwo w przyszłych dziejach ludzkości. Szczególną rolę w historii świata przyznawał Napoleonowi Bonaparte, w czym dopatrywano się coraz bardziej manifestacji politycznej. Wykłady wygłaszane w ostatnim roku były już jawnym głoszeniem towianizmu, połączonym z krytyką urzędowego Kościoła, który - według nauk Towiańskiego - zdradzić miał swe posłannictwo.
Ostatni z wykładów, wygłoszony 24 maja 1844 r., kończył się apoteozą Napoleona i idei napoleońskiej. Formalnie Mickiewicz pozostawał nadal profesorem Colle`ge de France, jego wykłady jednak zostały zawieszone przez władze francuskie. Również niektórzy z polskich słuchaczy krytycznie odnosili się do wygłaszanych przez Mickiewicza sądów.
W czasie, kiedy Mickiewicz wygłaszał swoje wykłady, profesorami tej uczelni byli także dwaj popularni wówczas francuscy uczeni, z którymi łączyła go bliska znajomość. Jednym z nich był Edgar Quinet (1803-1875), historyk i pisarz, od 1841 profesor College de France. Mickiewicz poznał go już wcześniej, 21 grudnia 1837 r., podczas jednego ze spotkań towarzyskich w gronie polskiej emigracji. Nawiązana wówczas znajomość przerodziła się wnet w zażyłą przyjaźń.
Drugim był także historyk Jules Michelet (1798-1874). Wizerunki Micheleta, Quineta i Mickiewicza znalazły się na wspólnym pamiątkowym medalu wybitym w 1845 r. dla uczczenia wybitnych wykładowców. W tym samym roku wszystkich trzech profesorów ostatecznie usunięto z katedry College de France, po wcześniejszym okresie zawieszenia ich wykładów.
(źródło opisu)

W naszej bibliotece znajduje się ponadto jeszcze kilkadziesiąt książek wydanych przed rokiem 1945.

Tydzień Bibliotek

Z okazji XIII edycji programu "Tydzień Bibliotek" pod hasłem "Biblioteka inspiruje" serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w obchodach tego święta.

Dla wszystkich zainteresowanych przygotowaliśmy ofertę zajęć i warsztatów dla uczniów i nauczycieli oraz okolicznościową wystawę.

Nasza pełna oferta - TUTAJ.

źródło

Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich

Jutro obchodzi się Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich (Międzynarodowy Dzień Książki, Światowy Dzień Książki); jest to doroczne święto organizowane przez UNESCO w celu promocji czytelnictwa, edytorstwa i ochrony własności intelektualnej za pomocą praw autorskich. Dzień ten po raz pierwszy obchodzono w 1995 roku. W Polsce Światowy Dzień Książki jest obchodzony od 2007 roku.

Data 23 kwietnia wybrana została jako symboliczna dla literatury światowej. W tym dniu w roku 1616 zmarli Miguel de Cervantes, William Szekspir i historyk peruwiański Inca Garcilaso de la Vega (przy czym datę śmierci Shakespeare'a podaje się według kalendarza juliańskiego, a pozostałych dwóch – według gregoriańskiego). Na ten sam dzień przypada również rocznica urodzin lub śmierci innych wybitnych pisarzy, np. Maurice'a Druona, Halldóra Laxnessa, Vladimira Nabokova, Josepa Pla i Manuela Mejía Vallejo. W Wielkiej Brytanii i Irlandii Światowy Dzień Książki wyjątkowo obchodzony jest w pierwszy czwartek marca, tak aby święto to wypadało w trakcie semestru szkolnego.

Pomysł organizacji święta zrodził się w Katalonii – w 1926 roku wystąpił z nim wydawca z Walencji, Vicente Clavel Andrés. Z początku planowano związać je z datą 7 października, domniemaną datą urodzin Cervantesa, lecz ze względu na niepewność z nią związaną, ostatecznie ustalono datę 23 kwietnia. W Hiszpanii Dzień Książki jest świętem oficjalnym od roku 1930, a od 1964 – we wszystkich krajach hiszpańskojęzycznych. 23 kwietnia jest w Katalonii hucznie obchodzonym świętem narodowym, jako dzień jej patrona – Świętego Jerzego. Zgodnie z długą tradycją w Katalonii obdarowywano w ten dzień kobiety czerwonymi różami, mającymi symbolizować krew smoka pokonanego przez św. Jerzego. Później kobiety zaczęły odwzajemniać się mężczyznom podarunkami z książek.

Pierwsza międzynarodowa konwencja, której przedmiotem była ochrona praw autorskich dzieł literackich i artystycznych, pochodzi z roku 1886. Dopiero jednak siedemdziesiąt lat później, w 1956 roku zaczęła obowiązywać Powszechna Konwencja ds. Copyright. Dwadzieścia lat później przystąpiła do niej Polska. Znak copyright, czyli zastrzeżenia praw autorskich, możemy zobaczyć na różnego rodzaju wydawnictwach: książkach, filmach, płytach itd.


W związku z rosnącym sukcesem Światowego Dnia Książki i Praw Autorskich, UNESCO postanowiło stworzyć tytuł Światowej Stolicy Książki, który jako pierwsze miasto otrzymał Madryt. Tytuł Światowej Stolicy Książki przyznawany jest co roku przez UNESCO jako wyróżnienie dla najlepszego przygotowanego przez dane miasto programu promującego książki i czytelnictwo.
Kryteria przyznania tytułu Światowej Stolicy Książki:
- programy miast kandydujących, promujące książki i czytelnictwo, posiadać będą wsparcie prezydenta miasta;
- zaangażowanie na poziomie miejskim, regionalnym, krajowym i międzynarodowym, w tym zaangażowanie organizacji branżowych i pozarządowych, a także przewidywany wpływ przygotowanego programu;
- przedłożenie programu działań stworzonego specjalnie na potrzeby projektu Światowa Stolica Książki, który zostanie wdrożony w roku, gdy miasto będzie posiadało ten tytuł, wraz z przewidywanymi długofalowymi korzyściami dla zaangażowanych partnerów i całego społeczeństwa;
- zarys przewidywanych wydatków wraz z zakładanymi strategiami pozyskania środków;
- ilość i jakość jednorazowych i cyklicznych aktywności organizowanych przez miasto-kandydata we współpracy z krajowymi, regionalnymi i międzynarodowymi organizacjami reprezentującymi pisarzy, wydawców, księgarzy i bibliotekarzy, tak by zapewnić reprezentację i udział przedstawicieli wszystkich przemysłów związanych z książką, a także środowiska pisarzy i naukowców;
- ilość i jakość innych wartych uwagi projektów, których celem jest promocja i wspieranie książki i czytelnictwa;
- zgodność z zasadami wolności słowa, wolności publikacji i dystrybucji informacji, na podstawie zapisów Konstytucji UNESCO, a także artykułu 19 i 27 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka i umowy florenckiej o liberalizacji rynku dóbr o charakterze kulturalnym.

24 czerwca 2014, podczas spotkania w Paryżu, komisja UNESCO zdecydowała że tytuł Światowej Stolicy Książki w roku 2016 nosić będzie Wrocław. Komisja, na czele z Iriną Bokovą, wybrała Wrocław ze względu na złożony przez miasto program promocji czytelnictwa, który zakłada pracę na poziomie lokalnym, regionalnym jak i międzynarodowym. Wrocław jest pierwszym miastem w Polsce, które uzyskało ten tytuł UNESCO. Kadencja Wrocławia jako Światowej Stolicy Książki rozpocznie się 23 kwietnia 2016 roku i potrwa dokładnie rok. W tym samym czasie miasto pełnić będzie również rolę Europejskiej Stolicy Kultury 2016.

Polecamy również zestawienia bibliograficzne z naszych zbiorów:
"Książka i księgarstwo" oraz "Prawo autorskie".