środa, 31 sierpnia 2016
poniedziałek, 29 sierpnia 2016
Narodowe Czytanie 2016
Pedagogiczna Biblioteka Wojewódzka im. J. Lompy w Katowicach Filia w Chorzowie zaprasza do wzięcia udziału w Narodowym Czytaniu, które odbywa się po raz kolejny pod patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. W tym roku będzie możliwość wysłuchania i czytania fragmentów "Quo vadis" Henryka Sienkiewicza.
Ponadto będzie można się zapoznać z wystawą książek poświęconą Henrykowi Sienkiewiczowi.
Spotkanie odbędzie się w poniedziałek 5 września 2016 r. o godz. 11.00 w
Czytelni Pedagogicznej Biblioteki Wojewódzkiej w Katowicach Filii w Chorzowie.
Serdecznie zapraszamy.
Serdecznie zapraszamy.
Więcej o projekcie:
czwartek, 25 sierpnia 2016
Gustaw Morcinek
Dziś przypada 125-ta rocznica urodzin Gustawa Morcinka - pisarza związanego ze Śląskiem, nauczyciela, działacza publicystycznego i posła na Sejm PRL I kadencji (1952–1956).
Gustaw Morcinek przyszedł na świat 25 sierpnia 1891 r. w Karwinie na Śląsku Cieszyńskim (kiedyś miejscowość ta należała do Austro- Węgier, obecnie znajduje się na terenie Czech.) Naprawdę miał na imię Augustyn. Gdy miał zaledwie roczek, zginął jego ojciec, więc matka wychowywała go i utrzymywała dom samotnie.
Ukończył szkołę ludową w Karwinie, a następnie, jako szesnastolatek, rozpoczął pracę w kopalni. Trzy lata później górnicy zebrali pieniądze na jego dalszą edukację, więc mógł uczęszczać do nauczycielskiej szkoły ludowej w Białej. Ukończył ją w 1914 r. Podczas I wojny światowej został powołany do wojska. Rok po wojnie rozpoczął pracę jako nauczyciel w Skoczowie (w tej miejscowości znajduje się obecnie muzeum biograficzne pisarza).
Debiutował w 1918 artykułem "Wspomnienia z przewrotu" w listopadzie 1918 r. zamieszczonym w „Dzienniku Cieszyńskim”; z początkiem lat 20. Morcinek dalej publikował tam swoje artykuły, a także angażował się w redakcji „Zarania Śląskiego” (1920–1931). Jednakże najważniejsze utwory napisał na przełomie lat 20. i 30., zostając jedynym znaczącym śląskim, polskojęzycznym, prozaikiem okresu międzywojennego.
W latach 1936-1939 przebywał za granicą, we Francji, Włoszech, Austrii, Niemczech i Danii. Krótko przed wybuchem II wojny światowej powrócił do kraju. 1 września 1939 r. wyjechał do Lwowa. Na przełomie września i października wrócił do kraju, do Skoczowa. 6 października został aresztowany przez gestapo za przedwojenną działalność antyniemiecką. Lata 1939- 1945 spędził w kilku hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Mógł się uwolnić podpisując volklistę, ale stanowczo odmówił.
W listopadzie 1946 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Katowicach. Nowe władze były mu przychylne, lecz jego nowe książki cieszyły się już mniejszym uznaniem.
Odwdzięczył się władzy za przychylność wstępując w szeregi PZPR. Był posłem do sejmu PRL 2 kadencji. Po śmierci Stalina w 1953 r. opowiadał się za propozycją Bieruta- zmianą nazwy Katowice na Stalinogród. Spotkało się to z bardzo nieprzychylną reakcją katowiczan, wcześniej bardzo lubiących pisarza.
Zmarł 20 grudnia 1963 r. w Krakowie.
Ważniejsze książki Gustawa Morcinka to:
Byli dwaj bracia (1928),
Serce za tamą (1929),
Wyrąbany chodnik (1931–1932),
Narodziny serca (1932),
Łysek z pokładu Idy (1933),
Śląsk (1933),
Chleb na kamieniu (1932),
Inżynier Szeruda (1937),
Listy spod morwy (1945),
Ludzie są dobrzy (1946),
Wyorane kamienie (1946),
Dwie korony. Rzecz o ojcu Maksymilianie Maria Kolbe (1948),
Uśmiech na drodze (1948),
Pokład Joanny (1950),
Ondraszek (1953),
Jak górnik Bulandra diabła oszukał (1958),
Siedem zegarków kopidoła Joachima Rybki (1960),
Przedziwne śląskie powiarki (1961).
(źródło: wikipedia.pl)
Gustaw Morcinek przyszedł na świat 25 sierpnia 1891 r. w Karwinie na Śląsku Cieszyńskim (kiedyś miejscowość ta należała do Austro- Węgier, obecnie znajduje się na terenie Czech.) Naprawdę miał na imię Augustyn. Gdy miał zaledwie roczek, zginął jego ojciec, więc matka wychowywała go i utrzymywała dom samotnie.
Ukończył szkołę ludową w Karwinie, a następnie, jako szesnastolatek, rozpoczął pracę w kopalni. Trzy lata później górnicy zebrali pieniądze na jego dalszą edukację, więc mógł uczęszczać do nauczycielskiej szkoły ludowej w Białej. Ukończył ją w 1914 r. Podczas I wojny światowej został powołany do wojska. Rok po wojnie rozpoczął pracę jako nauczyciel w Skoczowie (w tej miejscowości znajduje się obecnie muzeum biograficzne pisarza).
Debiutował w 1918 artykułem "Wspomnienia z przewrotu" w listopadzie 1918 r. zamieszczonym w „Dzienniku Cieszyńskim”; z początkiem lat 20. Morcinek dalej publikował tam swoje artykuły, a także angażował się w redakcji „Zarania Śląskiego” (1920–1931). Jednakże najważniejsze utwory napisał na przełomie lat 20. i 30., zostając jedynym znaczącym śląskim, polskojęzycznym, prozaikiem okresu międzywojennego.
W latach 1936-1939 przebywał za granicą, we Francji, Włoszech, Austrii, Niemczech i Danii. Krótko przed wybuchem II wojny światowej powrócił do kraju. 1 września 1939 r. wyjechał do Lwowa. Na przełomie września i października wrócił do kraju, do Skoczowa. 6 października został aresztowany przez gestapo za przedwojenną działalność antyniemiecką. Lata 1939- 1945 spędził w kilku hitlerowskich obozach koncentracyjnych. Mógł się uwolnić podpisując volklistę, ale stanowczo odmówił.
W listopadzie 1946 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Katowicach. Nowe władze były mu przychylne, lecz jego nowe książki cieszyły się już mniejszym uznaniem.
Odwdzięczył się władzy za przychylność wstępując w szeregi PZPR. Był posłem do sejmu PRL 2 kadencji. Po śmierci Stalina w 1953 r. opowiadał się za propozycją Bieruta- zmianą nazwy Katowice na Stalinogród. Spotkało się to z bardzo nieprzychylną reakcją katowiczan, wcześniej bardzo lubiących pisarza.
Zmarł 20 grudnia 1963 r. w Krakowie.
Ważniejsze książki Gustawa Morcinka to:
Byli dwaj bracia (1928),
Serce za tamą (1929),
Wyrąbany chodnik (1931–1932),
Narodziny serca (1932),
Łysek z pokładu Idy (1933),
Śląsk (1933),
Chleb na kamieniu (1932),
Inżynier Szeruda (1937),
Listy spod morwy (1945),
Ludzie są dobrzy (1946),
Wyorane kamienie (1946),
Dwie korony. Rzecz o ojcu Maksymilianie Maria Kolbe (1948),
Uśmiech na drodze (1948),
Pokład Joanny (1950),
Ondraszek (1953),
Jak górnik Bulandra diabła oszukał (1958),
Siedem zegarków kopidoła Joachima Rybki (1960),
Przedziwne śląskie powiarki (1961).
(źródło: wikipedia.pl)
Pod tym linkiem można się zapoznać z bibliografią
publikacji autorstwa Gustawa Morcinka i pozycji wydawniczych jemu poświęconym.
Subskrybuj:
Posty (Atom)